Wągrowczanin Michał Zieliński odznaczony przez Prezydenta Andrzeja Dudę Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi.
Podczas spotkania pary prezydenckiej z Polonią w środę w ambasadzie w Helsinkach Andrzej Duda wręczył odznaczenia państwowe ośmiu zasłużonym działaczom polonijnym.
Jednym z odznaczonych był Michał Zieliński, wągrowczanin obecnie mieszkający w Finlandii. Zieliński uhonorowany został przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi.
- Cieszę się, że mogłem uhonorować państwa przedstawicieli odznaczeniami państwowymi, które są pewnym symbolem podziękowania i pamięci — zaznaczył prezydent. Jak mówił, stanowią one uhonorowanie wieloletnich starań m.in. o podtrzymanie polskości.
Uhonorowany przez prezydenta Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Michał Zieliński, który w imieniu odznaczonych zabrał głos, mówił, że najdłużej działająca organizacja polonijna w Finlandii jest starsza od samego państwa fińskiego. Zjednoczenie Polskie zostało założone przez polskich oficerów w maju 1917 r. Republika Finlandii została proklamowana uchwałą parlamentu fińskiego 6 grudnia 1917 r. Zieliński wskazał ponadto, że Zjednoczenie Polskie jest najdłużej działającą organizacją polonijną w Europie.
Obok Zielińskiego odznaczona została Anna Kontek, która otrzymała Krzyż Oficerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. Jerzy Gogulski, Leonard Zakrzewski i Jukka Soisalon-Soininen zostali uhonorowani przez prezydenta Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. Małgorzata Haba-Rantamo otrzymała Złoty Krzyż Zasługi. Anna Kozar-Poikonen i Katarzyna Wojciechowicz zostały uhonorowane Brązowym Krzyżem Zasługi.
Rodzinnym miastem Michała Zielińskiego jest Wągrowiec. Tutaj urodził się w 1939 r. Ojciec Michała — Bronisław, przez pięćdziesiąt lat organizował w Wągrowcu życie muzyczne. Założył ognisko muzyczne, z którego powstała późniejsza Szkoła Muzyczna I stopnia. W podziękowaniu za zasługi dla ojca Michała szkoła otrzymała właśnie imię Bronisława Zielińskiego.
Gry na fortepianie młody Michał uczył się początkowo prywatnie u profesor Janiny Zaklińskiej w Poznaniu, później w poznańskiej Średniej Szkole Muzycznej. Studiował również na Wydziale Instrumentalnym Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Sopocie.
Przez rok był pianistą popularnego w latach sześćdziesiątych minionego stulecia zespołu Niebiesko — Czarni, z którego wywodził się Czesław Niemen. Występował też z zespołem Tralabomba Jazz Band w „Cyrku Afanasjewa” w Sopocie i na Zaduszkach Jazzowych w Krakowie.
W Finlandii znalazł się w 1964 r. jako muzyk rozrywkowy. Występował też w Szwecji oraz na fińskim promie „Finnpartner”. Fińskie obywatelstwo otrzymał w 1967 r. W Helsinkach pracował jako nauczyciel gry na fortepianie, a od 1973 r. do czasu przejścia na emeryturę był wykładowcą gry na fortepianie w Helsingin Konservatorio w Helsinkach.
Wychował wielu fińskich muzyków. Jego uczeń — Timo Koskinen był laureatem konkursów pianistycznych w Finlandii oraz uczestnikiem XI Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego a Satu Paavola została dwa lata temu laureatką Międzynarodowego Konkursu w Jyväskylä.
