Wągrowiecki Komitet Honorowy Obchodów Setnej Rocznicy Odzyskania przez Polskę Niepodległości oraz Wybuchu Powstania Wielkopolskiego stara się o ulicę Ignacego Paderewskiego w Wągrowcu.
6 listopada w trakcie spotkania członkowie komitetu omówili projekt prac związanych z przygotowaniami do budowy pomnika Pamięci Powstania Wielkopolskiego oraz organizacją głównych przyszłorocznych uroczystości.
Równocześnie komitet postanowił sformułować wniosek o nadanie nowo powstającej wzdłuż torów kolejowych ulicy, która połączy ulicę Średnią z ulicą Kcyńską, imienia słynnego artysty i działacza niepodległościowego Ignacego Jana Paderewskiego.
We wniosku komitet argumentuje, że dla Wągrowca i jego mieszkańców Ignacy Paderewski jest postacią doskonale rozpoznawalną, godną patronatu nad jedną z miejscowych ulic. Warto zaznaczyć, że w grudniu 1918 roku Paderewski był stale na ustach wągrowczan, którzy w jego słynnej podróży do Poznania upatrywali zapowiedzi formalnego połączenia Wielkopolski z pozostałymi ziemiami odrodzonej Rzeczypospolitej. Przyjazd pianisty do Poznania okazał się przełomowym momentem w dążeniach niepodległościowych Wielkopolan i stał się iskrą zapalną do wybuchu Powstania Wielkopolskiego – przypomina komitet honorowy.
Stojący na czele Komitetu Honorowego Obchodów Setnej Rocznicy Odzyskania przez Polskę Niepodległości oraz Wybuchu Powstania Wielkopolskiego burmistrz Krzysztof Poszwa zadeklarował, że zgłosi na jednej z najbliższych sesji Rady Miejskiej projekt uchwały w tej sprawie. W skład komitetu wchodzą:
* Wawrzyniec Wierzejewski – prezes Zarządu Oddziału Wielkopolskiego Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego 1918-1919,
* Tomasz Kruk – prezes wągrowieckiego koła Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego 1918-1919,
* ks. kan. Piotr Kalinowski – proboszcz parafii pw. św. Jakuba Apostoła w Wągrowcu,
* Marek Urbanowicz – członek Komitetu Obchodów 100-lecia Wybuchu Powstania Wielkopolskiego przy Wielkopolskiej Chorągwi ZHP,
* Alina Woźniak – dyrektor Miejskiej Biblioteki Publicznej w Wągrowcu,
* Marcin Moeglich – historyk z Muzeum Regionalnego w Wągrowcu, członek zarządu wągrowieckiego koła Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego 1918-1919,
* Tomasz Hoffmann – przedstawiciel Urzędu Miejskiego w Wągrowcu, członek zarządu wągrowieckiego koła Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego 1918-1919.
Wniosek o nazwanie nowo powstałej w Wągrowcu ulicy
imieniem Ignacego Jana Paderewskiego
Ignacy Jan Paderewski urodził się w majątku Kuryłówka 6 listopada 1860 roku. Już jako trzynastolatek rozpoczął naukę w Warszawie, w Instytucie Muzycznym. Po pięciu latach sam został nauczycielem gry na fortepianie, choć pragnął być kompozytorem. Dla doskonalenia swoich umiejętności podjął studia w Berlinie, a następnie w Wiedniu. Zdobył wielką sławę, koncertując w Wiedniu, Paryżu
i Londynie. Wkrótce stał się gwiazdą muzyki światowego formatu. Mówiono o nim „czarodziej klawiatury”, „król pianistów”, „największy mistrz”, a obecnie, że „był Johnem Lennonem i Mickiem Jaggerem swoich czasów”. Nazwisko wielkiego polskiego pianisty jest upamiętnione w wielu miejscach na świecie, między innymi ma swoją gwiazdę w Alei Sław w Hollywood.
Paderewski był przede wszystkim artystą, jednak wielkie zasługi położył również jako działacz niepodległościowy i polityk. Międzynarodowa sława dawała mu możliwość wywierania wpływu na pierwszorzędne postaci ówczesnej światowej polityki. Podczas I wojny światowej agitował na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości, dawał koncerty charytatywne, a w 1917 roku udało mu się namówić prezydenta USA, Thomasa W. Wilsona, do ujęcia sprawy polskiej w jednym ze słynnych Czternastu Punktów (dokładnie w trzynastym).
Pod koniec 1918 roku przypłynął do Gdańska, skąd pociągiem, przejeżdżając m.in. przez pobliskie Rogoźno Wielkopolskie udał się do Poznania. Jego entuzjastyczne powitanie w stolicy Wielkopolski stało się impulsem do wybuchu Powstania Wielkopolskiego. Następnie przyjął funkcję premiera i ministra spraw zagranicznych w odradzającej się Rzeczypospolitej. Wkrótce Paderewski wycofał się jednak z polityki
i powrócił do swojej pasji, by przez kilkanaście kolejnych lat koncertować. Tuż przed wybuchem II wojny światowej ponownie zwrócił się w stronę polityki. W roku 1940, przebywając w Stanach Zjednoczonych, organizował pomoc dla rodaków w okupowanej Polsce. Pełnił funkcję nieformalnego ambasadora, organizował spotkania polskich dyplomatów na emigracji z prezydentem USA i do końca swych dni zabierał głos w publicznych wystąpieniach, przemawiając w obronie wolności Polski. Zmarł 29 czerwca 1941 roku
w swojej posiadłości w Ameryce. Pochowano go w Waszyngtonie, a część prochów przewieziono do Warszawy i złożono katedrze św. Jana.
Ignacy Jan Paderewski jako pianista i kompozytor ma wielkie zasługi dla polskiej kultury, natomiast jako działacz niepodległościowy i polityk, może być uznawany za jednego z architektów odbudowy polskiej państwowości. Dla Wągrowca i jego mieszkańców jest postacią doskonale rozpoznawalną, godną patronatu nad jedną z miejscowych ulic. Warto zaznaczyć, że w grudniu 1918 roku Paderewski był stale na ustach wągrowczan, którzy w jego słynnej podróży do Poznania upatrywali zapowiedzi formalnego połączenia Wielkopolski z pozostałymi ziemiami odrodzonej Rzeczypospolitej. Przyjazd pianisty do Poznania okazał się przełomowym momentem w dążeniach niepodległościowych Wielkopolan i stał się iskrą zapalną do wybuchu Powstania Wielkopolskiego.
W centrum miasta wiele nazw upamiętnia polskich patriotów. W bliskiej odległości, od nowo powstałej drogi, patronują ulicom m.in.: Szymon Wachowiak (burmistrz miasta, zginął w okresie okupacji), Karol Libelt (filozof, pisarz, działacz społeczny z pobliskiego Czeszewa), Tadeusz Kościuszko (przywódca narodowego powstania przeciwko zaborcom), a pobliskie rondo nosi imię rtm. Witolda Pileckiego.
Postać Ignacego Jana Paderewskiego dobrze wpisuje się w ten kontekst nazewniczy. Ulica jest usytuowana równolegle do linii kolejowej, z czego wynika swobodne przywołanie sławnej, kolejowej podróży pianisty na dworzec poznański. Poznańskie wystąpienie Paderewskiego było dla mieszkańców Wągrowca ważnym symbolem i ułatwiło podjęcie zdecydowanych działań w związku z wybuchem Powstania Wielkopolskiego.
