Starosta Wągrowiecki Tomasz Kranc gościł nieprzeciętnego mieszkańca naszego powiatu dr Łukasza Klapiszewskiego.
 |
Dr inż. Łukasz Klapiszewski urodził się 1 sierpnia 1986 roku w Wągrowcu. W latach 1993–1999 uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 2 w Wągrowcu, a następnie w latach 1999–2003 do Gimnazjum Miejskiego. W latach 2002–2005 kontynuował naukę w I Liceum Ogólnokształcącym im. Powstańców Wielkopolskich w Wągrowcu. W roku 2005 rozpoczął studia na Wydziale Technologii Chemicznej Politechniki Poznańskiej. Studia pierwszego stopnia ukończył w lutym 2009 roku, uzyskując stopień inżyniera, na podstawie pracy inżynierskiej realizowanej pod kierunkiem prof. Andrzeja Krysztafkiewicza. Kolejno w lipcu 2010 roku ukończył studia magisterskie II stopnia, uzyskując stopień magistra, na podstawie pracy, której promotorem był prof. Teofil Jesionowski.
We wrześniu 2010 roku Łukasz Klapiszewski rozpoczął studia doktoranckie na Wydziale Technologii Chemicznej Politechniki Poznańskiej. W ramach realizowanych badań zajął się tematyką dotyczącą wytwarzania, wszechstronnej charakterystyki fizykochemicznej oraz dyspersyjno-morfologicznej, a także potencjalnych zastosowań materiałów hybrydowych krzemionka-lignina. To pozwoliło na sprecyzowanie tematu pracy doktorskiej, który brzmi: Zaawansowane układy hybrydowe krzemionka-lignina. Publiczna obrona rozprawy doktorskiej odbyła się 16.12.2014 r. w Politechnice Poznańskiej i została bardzo wysoko oceniona przez dwóch niezależnych recenzentów z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i Politechniki Łódzkiej. To pozwoliło na nadanie Łukaszowi Klapiszewskiemu stopnia doktora nauk technicznych, w zakresie technologii chemicznej. Ponadto, co następuje stosunkowo rzadko, praca ta została wyróżniona przez Radę Wydziału Technologii Chemicznej Politechniki Poznańskiej. Uzyskane rezultaty badań przez dr inż. Łukasza Klapiszewskiego opublikowane zostały w 22 publikacjach naukowych o cyrkulacji międzynarodowej oraz bardzo wysokim współczynniku Impact Factor (m.in. w Carbohydrate Polymers, Chemical Engineering Journal, Royal Society of Chemistry Advances, Journal of Materiale Scence, Materials Chemistry and Physics, Marine Drugs, Advanced Powder Technology oraz Polimer Composites), których sumaryczny IF wynosi 42,433, zaś łączna ilość punktów MNiSzW jest równa 585.
To bardzo pokaźny dorobek naukowy, który na tym etapie plasuje młodego doktora w bardzo dobrej pozycji na przyszłość.
Ponadto, doktor Łukasz Klapiszewski jest autorem i współautorem licznych prezentacji przedstawionych na konferencjach o zasięgu międzynarodowym i krajowym. Łukasz Klapiszewski jest również współautorem 6 zgłoszeń patentowych, z których zgłoszenie pt. „Sposób otrzymywania kompozytów krzemionka-lignina”, zostało wysoko nagrodzone na V Międzynarodowej Warszawskiej Wystawie Innowacji IWIS 2011 oraz LX Międzynarodowej Wystawie Innowacji Brussels Innova 2011. W ramach realizowanej pracy doktorskiej autor otrzymał różne stypendia oraz wyróżnienia i nagrody. Należy tu wymienić chociażby Stypendium Naukowe Miasta Poznania przyznane dla młodych badaczy z poznańskiego środowiska naukowego przez Prezydenta Miasta Poznania w czerwcu 2014 roku oraz Stypendium przyznane przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za wybitne osiągnięcia na rok akademicki 2014/2015 w grudniu 2014 roku. Należy nadmienić, że stypendia MNiSzW przyznano 89 doktorantom z całej Polski, w różnych dyscyplinach naukowych, w tym tylko 8 w zakresie nauk chemicznych.
Łukasz Klapiszewski to także stypendystą Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Poznaniu w ramach projektu pt. "Wsparcie stypendialne dla doktorantów na kierunkach uznanych za strategiczne z punktu widzenia rozwoju Wielkopolski", Poddziałanie 8.2.2 PO KL - edycja 2013/2014. Warto dodać, że te stypendium młody doktor otrzymał będąc rekomendowany do niego z pierwszego miejsca, pokonując 428 doktorantów z terenu całej Wielkopolski. Ostatnim, wartym przytoczenia osiągnięciem było uzyskanie przez dr inż. Klapiszewskiego I miejsca w II edycji Konkursu Oddziału Polskiej Akademii Nauk w Poznaniu na najlepszą oryginalną pracę twórczą doktoranta opublikowaną w roku 2013.
