Nabycie własności nieruchomości przez zasiedzenie.
 |
| ODPOWIEDŹ PRAWNIKA |
Zasiedzenie jest instytucją, która umożliwia nieodpłatne nabycie własności nieruchomości. Przedmiotem zasiedzenia może być np. własność gruntu, część gruntu z większej nieruchomości macierzystej, odrębna własność lokalu mieszkalnego. W trybie zasiedzenia można nabyć prawo własności albo udział we współwłasności. Natomiast nie można nabyć przez zasiedzenie części lokalu np. prawa własności pokoju.
Zasiedzieć nieruchomość może jedynie posiadacz samoistny. Posiadaczem samoistnym rzeczy jest ten, kto nią faktycznie włada jak właściciel tzn. postępuję z nieruchomością tak jakby był właścicielem i manifestuje to na zewnątrz np. płaci w swoim imieniu podatek od nieruchomości, dokonuje znaczących remontów budynku bez zgody właściciela, nie uiszcza żadnego wynagrodzenia z tytułu korzystania z nieruchomości.
Zdarza się, że z wnioskiem o zasiedzenie występują członkowie rodziny np. pełnoletnie dzieci, które wspólnie mieszkają z rodzicami, remontują część domu powołując się następnie na samoistne posiadanie. Sąd Najwyższy w uzasadnieniu postanowienia z dnia 16 września 2011r. w sprawie IV CSK 642/10 (publik. LEX nr 1001334) wskazał, że użytkowanie przez osobę działki za wiedzą i zgodą jej rodziców – właścicieli nieruchomości, nie stwarza samodzielnego i niezależnego stanu władztwa nad tą nieruchomością. Rodzicie często ze względów rodzinnych akceptują korzystanie przez dorosłe dziecko z ich nieruchomości. Nie można uznać, że zrezygnowali z zamiaru posiadania nieruchomości dla siebie.
Najemca, dzierżawca jest posiadaczem zależnym a takie posiadanie nie prowadzi do zasiedzenia. Posiadacz może jednak przekształcić posiadanie zależne w posiadanie samoistne, wymaga to jednak uzewnętrznienia. Zmiana musi zostać w sposób jednoznaczny zamanifestowana, gdyż samą intencję trudno uznać za wystarczającą (tak SN w post. z 13.3.1998 r., I CKN 538/97, Legalis). Np. najemca przestaje uiszczać czynsz, reguluje podatek od nieruchomości w swoim imieniu, dokonuje większego remontu, stawia nowe budynki.
Do zasiedzenia nieruchomości w dobrej wierze konieczne jest wykazanie samoistnego posiadania przez okres 20 lat, natomiast w przypadku złej wiary 30 lat.
W dobrej wierze jest posiadacz, który pozostaje w błędnym choć usprawiedliwionym w danych okolicznościach przekonaniu, że przysługuje mu takie prawo do władania rzeczą, jakie faktycznie wykonuje.
Decydującym momentem dla oceny, czy posiadaczowi należy przypisać dobrą, czy złą wiarę, jest chwila uzyskania posiadania. Późniejsze zmiany świadomości posiadacza pozostają bez wpływu na tę ocenę.
Opłata od wniosku o zasiedzenie wynosi 2.000 zł, ale jest możliwość złożenia wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych. Do rozpoznania sprawy właściwy jest sąd rejonowy według miejsca położenia nieruchomości.
 |
| Zadaj pytanie prawnikowi i poczekaj na publikację odpowiedzi na łamach Portalu WRC Swoje pytanie wyślij na adres: |
