Jolanta Nowak-Węklarowa nie żyje. Zmarła po ciężkiej walce z chorobą.
 |
Dzisiaj rano zmarła Jolanta Nowak-Węklarowa, radna Rady Miejskiej w Wągrowcu w latach 1998-2010, Przewodnicząca Komisji Społecznej Rady Miejskiej w latach 1998-2002, wybitna poetka, pedagog, dziennikarz, autorka licznych publikacji na temat Wągrowca.
Swoje dzieciństwo i młodość śp. Jolanta Nowak-Węklarowa spędziła na Ziemi Czarnkowskiej. Po studiach polonistyki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu pracowała w liceach ogólnokształcących, najpierw w Czarnkowie, a następnie Wągrowcu, w którym mieszkała od 1972 r. Wykształciła wiele roczników młodzieży, ale i sama się dokształcała, kończąc m.in. Studium Podyplomowe Dziennikarstwa na wydziale Prawa UAM w Poznaniu.
Debiutowała w 1970 r. zbiorem wierszy „Moje ręce”. W ciągu trzydziestu kolejnych alt wydała 23 tomiki poezji , w tym m.in.: „Wstępuję w jesień”, „W twarzy obrazów”, „Obdarzeni niebem i ziemią”, „Lekcja z Hamleta”, „Przytul mnie Europo”, „Stroję się w sentymenty”, „Między bliznami rzek”, „Utracone raje”, „W słowach i milczeniu”, „Drzwi do człowieka”. Opublikowała też zbiór opowieści „Buntownice” - 1991. Po tomiku „Niepowroty ” w 2012 roku ukazała się Jej ostatnia książka „Sezon na szarość”. Wiersze Pani Jolanty przetłumaczono łącznie na 19 języków.
Laureatka nagród literackich. Odznaczona: Złotym Krzyżem Zasługi i złotymi odznakami honorowymi za wkład w rozwój kultury województw: pilskiego, poznańskiego i leszczyńskiego. Za upowszechnianie kultury, pracę dziennikarską i działalność społeczną w 2002 r. została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Była jednym ze współzałożycieli „Głosu Wągrowieckiego”, na łamach którego publikowała liczne reportaże, a także wiersze opisujące Wągrowiec i życie jego mieszkańców.
21 maja 2014 roku otrzymała Nagrodę Pracy Organicznej im. Marii Konopnickiej.
Cześć Jej Pamięci!
